اولاد، بهتر از صدقات جاريه

يك قناتى در تهران معروف به قنات حاج عليرضا هست، مال زمان فتحعلى شاه قاجار، كه دويست سال است كه اين قنات را حاج عليرضا ساخته است.

حاج عليرضا تاجرى بود كه پولش را براى مردم محلى در تهران خرج كرد و قنات را كند. رفيقش مى گويد: بعد از مردنش خواب او را ديدم، روى يك تخت، پايش را دراز كرده بود و زير تخت هم آبى داشت رد مى شد كه آدم آن آب را نگاه مى كند، زنده مى شود.

گفتم: حاج عليرضا! حالت چطور است؟ گفت: بعد از مردنم از آن قنات عجيب بهره مى برم، اما به جاى آن قنات كاش خدا يك اولاد به من مى داد، حتى كور، كه فقط يك دفعه زبانش باز مى شد، و يك «لا اله الا الله» مى گفت، اينجا براى من از اين قنات بهتر بهره داشت.