در اوايل سوره مباركه آل عمران، خداوند متعال در رابطه با منابعى كه جزء بهره هاى انسان در دنيا است، پنج نعمت را يادآورى كرده است؛ وجود زن، اولاد، مال، حيواناتى كه مردم از آنها در برنامه هاى مختلف زندگى؛ اعم از خوراك و پوشاك و باركشى استفاده مى كنند، و زمين هاى كشاورزى، كه به تعبير ديگر، منابع درآمد و اقتصاد خانواده ها است.
اين مجموعه را مى فرمايد:
« ذَ لِكَ مَتَـعُ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَـءَابِ »
اين ها در زندگى دنياى شما، براى شما بهره و سود دارند.
ولى شما توجه داشته باشيد كه شكل بهره بردارى شما از اين نعمت ها، براى شما، معمار و سازنده آخرتِ آباد باشد.
« وَاللَّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَـءَابِ »
اگر بخواهيد ظالمانه با اين پنج منبع برخورد كنيد، و تكاليف الهيه را نسبت به اين پنج نعمت اجرا نكنيد، آخرت شما بر باد مى رود و شما در قيامت به عذاب اليم الهى و جريمه هاى سنگين ظلمى كه در كنار اين پنج منبع داشتيد، نصيب شما مى شود.
منبع : پایگاه عرفان