اولياى خدا شوخى نمى كردند، لقمه را كه از سر سفره برمى داشتند، به لقمه مى گفتند: برو، بعد به صورت نماز به صورت گريه نيمه شب در بيا. اجازه نمى دادند كه برود و زنا و نگاه به نامحرم بشود. اصلاً خدا اختيار دارشان كرده بود. نوكر هوا و شهوت نبودند. به لقمه مى گفتند: از دهان ما دارى پايين مى روى، به صورت نور، عبادت، اطاعت، محبت، كرامت، عشق، گريه سحر، بيرون بيا.
منبع : پایگاه عرفان