الرحيم: به مردمى كه در ميدان ايمان و عمل صالحند و از هدايت حضرت او در جهت سلامت عقيده، عمل، اخلاق بهره گرفته اند، داراى عنايت است و اين عنايت در قيامت نسبت به آنان تجلى كند كه در قرآن فرموده:
[وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً] .
و او به مؤمنان مهربان است.
گفته اند كه بنده را سه حالت است:
اول آن كه معدوم بود به هستى احتياج داشت.
دوم آن كه هست شد به اسباب بقا حاجت دارد.
سوم به عرصه قيامت حاضر شود به مغفرت خداوند متعال محتاج خواهد بود.
و ذكر اين سه حال در اين سه اسم مندرج است: اى بنده! اللّه اوست، تفكر كن كه تو را چگونه از كتم عدم به حيز وجود آورد، رحمان اوست بنگر تا چگونه اسباب زندگى مهيا كرد، رحيم اوست، باش تا فردا ببينى كه تو را در پناه عنايت آرد و پرده مغفرت به روى گناهان تو فرو گذارد.
منبع : پايگاه عرفان