قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

فلسفه تكبيرة الاحرام نماز


عبد كه تكبيرة الاحرام نماز را مى خواهد بگويد، بايد همه گوشت و پوست و خون و باطن و ظاهرش در هنگام گفتن تكبير، فرياد بزند:

 احرام گرفته ام به كويت

 لبيك زنان به جستجويت

اينطور نباشد كه بدن رو به قبله باشد، ولى دل و جان و نفس در حال درگيرى با وجود مقدس پروردگار و در حقيقت پشت به قبله باشد. نفس با رذائل اخلاقى و برنامه هاى شيطانى در جنگ با خالق خود باشد.

اگر كسى بخواهد وارد نماز و اين حريم مبارك بشود، همه وجود را بايد وارد اين حريم كند.

يا اگر كسى بخواهد وارد روزه ماه مبارك رمضان بشود، پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: چشم و گوش را هم بايد در حوزه روزه ببرد، زبان، قلب و تمام وجود بايد روزه باشد، نه تنها معده او.(1)

عبادات مربوط به شخص، تمام هويت شخص را مى طلبد.

 


منبع : پايگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه