امشب شب جابجايى است. آب اگر راكد بماند، خراب مى شود، ولى آبى كه حركت مى كند، خراب نمى شود. آبهايى كه قديم در حوض ها مى ماند، گند مى گرفت، رنگش عوض مى شد و بوى بد مى گرفت. اگر بخواهم در گناه بمانم، بوى بد مى گيرم، فاسد مى شوم.
امشب بيايم و خودم را به وسيله پشيمانى با درياى رحمت حضرت حق وصل كنم كه اين آب رحمت، مرا با خود ببرد، جابجا بشوم، والا اگر بمانم، دچار معيشت ضنك مى شوم، در سوره طه فرمود:
« وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِى فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَـمَةِ أَعْمَى »
هر كس قهر بودن و مخالفتش را با من ادامه بدهد، در فشار زندگى خواهد كرد، و كور وارد محشر مى شود.
منبع : پايگاه عرفان