قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

لعن خدا بر طلاق دهنده بى عذر


پيغمبر صلى الله عليه و آله به شخصى فرمود: زن گرفتى؟ گفت: بله، فرمود: چه مى كنى؟ گفت: طلاقش دادم.

يك روز ديگر پيغمبر صلى الله عليه و آله همان شخص را ديد، فرمود: زن گرفتى؟ گفت: بله، يك زن ديگر گرفتم، فرمود: چه كار مى كند؟ گفت: طلاقش دادم.

بار سوم پيغمبر صلى الله عليه و آله در كوچه او را ديد، فرمود: ازدواج كردى؟ گفت: بله، فرمود: الان خانمت چكار مى كند؟ گفت: طلاقش دادم، پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود:

« من غيرِ سوءٍ؟ » با علت طلاقش دادى؟ يعنى زن بى دينى بود؟ گفت: نه، زن ناشزه اى بود؟ يعنى حق شوهر را ادا نمى كرد؟ گفت: نه، اهل پخت و پز نبود؟ نه، تميز نبود؟ نه، نماز خوان نبود؟ نه.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

« إن الله يبغضُ أو يلعنُ كلُ ذواقٍ من الرجال و كلُ ذواقةٍ من النساء »

خدا دشمن دارد و لعنت مى كند مردى كه زن را بازيچه خودش كرده و زنى كه مردان را بازيچه خودش كرده است.

شوهر اولش خوب بوده، طلاق گرفته و رفته شوهر دوم كرده، باز با دومى به هم زده و رفته شوهر سوم، با سومى به هم زده و رفته سراغ چهارمى. زنى كه عباد خدا را بازيچه خودش قرار داده، اين ملعونه است.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه