قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

اهل بهشت همراه خويشان خود


خدايا! من دلم تنگ مى شود، پدر و مادرم را هم مى خواهم كه با من باشند، قرآن مى گويد: اگر پدر و مادرت اهل ايمان و صالح هستند، آنها را هم با تو يك جا مى گذارم.

خدايا! من بچه ها و نوه هايم را هم مى خواهم. عيبى ندارد، آنها هم اگر صالح هستند مى آيند، همه شما يك جا جمع باشيد:

« وَ مَن صَلَحَ مِنْ ءَابَـاءِهِمْ وَ أَزْوَ جِهِمْ وَ ذُرِّيَّـتِهِمْ وَالْمَلَئِكَة يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ »

پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: من مى خواهم على و زهرا و حسن و حسين عليهم السلام با خانم ها و بچه هايشان كنار خودم باشند. آنجا همه با هم هستند.

يك محيطى خدا در بهشت به تو مى دهد، هر كدام براى خودشان يك قصرى دارند، فقط نيت كن كه: خدايا! مى خواهم پسرم، پدر و مادرم را ببينم، تخت تو بلند مى شود و كنار تخت آنها مى رود.

جوان ها! با يك ذره گناه بى مزه رسوا، آنجا را از دست ندهيد.

از لحاظ جا هم كه خدا مى داند، گداترين بهشتيان، جايش از سطح كره زمين بيشتر است،(2) اين را پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد. داراها كه خدا بركت بدهد كه خدا مى داند چه خبر است.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه