قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

لزوم شكر منعم‏


 

وَ سَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ» «6» ما به شاكرين پاداش عنايت مى كنيم. پيغمبر در هنگام سحر سجده هاى طولانى و گريه فراوان داشتند، به حدى كه بلال به حضرت صلى الله عليه و آله عرض كرد: آيا اين مقدار گريه لازم است؟ حضرت جواب او را

اين گونه دادند. «أفلا أكون عبداً شكوراً» «1» من بنده شاكر نباشم! شكر يعنى عمل صالح. البته هنگامى كه بحث به ذكر «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» برسد، مفصّل مسأله شكر را از قرآن و روايات براى شما بيان خواهم كرد. اما طبق آيات قرآن، نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر، انفاق و احسان به پدر و مادر شكر پروردگار است. چنانكه در اوايل سوره لقمان هم آمده:

«أَنِ اشْكُرْ لِي وَ لِوالِدَيْكَ»

تو مسئول هستى كه هم مرا و هم پدر ومادر خود را شكر كنى. شكر پروردگار، عبادت پروردگار است. شكر والدين هم احسان به والدين است.

پس از آثار عمل صالح، حفظ انسان از ناسپاسى يا نجات ناسپاس از ناسپاسى و قرار دادن او در دايره شكر پروردگار عزيز عالم است.

اما آيه چهارم: آيه چهارم در سوره يوسف است،

«وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا ما رَحِمَ رَبِّي»

خودم را نمى توانم تبرئه كنم.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه