خصلت ديگر مؤمن اين است كه در پنهان مرا عبادت مى كند:
«أحسن عبادة ربّه و عبد الله فى السريرة» منظور از عبادت پنهان، اين است كه يك ساعت مانده به نماز صبح، از رختخواب بر مى خيزد و مى گويد: من به عشق تو نمى خوابم. خدايا! همه مانند مرده ها روى تشك افتاده اند، اما من مرده نيستم، خدايا! ما در نيمه شب صورت بر خاك مى گذاريم، خدايا! همه دست ها را به سوى كليدهاى گاوصندوق و دفترچه حساب ها بردند، اما ما دست گدايى به جانب تو دراز مى كنيم.
منبع : پایگاه عرفان