مصونيت يعني محفوظ ماندن از تعرض و تحريف. يعني آيا قرآن از تعرض و تحريف به دور است و از اين جهت از مصونيت ذاتي برخوردار است؟ بلي، قرآن بايد تا قيام قيامت محفوظ باشد، و به همه افراد بشر برسد. قرآن كريم كه معجزة ختميه است، وقتي حجت بر مردم خواهد بود كه خود از گزنه هر گونه تحريفي در امان باشد؛ و فرشتگان، كه رصد الهي‌اند، اين وظيفه خطير را بر عهده دارند.
خداوند در قرآن شريف مي‌فرمايد: «انّا نحن نزّلنا الذكر و انّا له لحافظون»[13]؛ به درستي كه ما ذكر را فرستاديم و ما خود حافظ آن خواهيم بود.
خداي سبحان از رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ و كتاب خود، دفاع مي‌كند. و قرآن كريم را، احسن الحديث مي‌داند كه هيچ گاه كهنه نمي‌گردد، و بطلان در آن راه ندارد. و آن را ذكر محفوظ و نور خاموش نشدني اعلام مي‌دارد. هيچ بطلاني از درون و بيرون بر آن چيره نشود، و نور هدايتي باشد كه هميشه پرفروغ است، و هرگز به خاموشي نمي‌گرايد. و تذكره محفوظي براي فطرت الهي انسان‌ها باشد، و هميشه آنان را به سوي مبدأ و آفريدگار خود سوق دهد.[14]
قرآن، مصون از هر شك و ريب است. كتاب هدايتي است كه هيچ شك و ريبي در آن راه ندارد؛ نه در اصل ادعاي اعجاز آن و نه در هدايت‌گري و محتوا و معارف آن. كتابي كه سراسر حق است و بطلان در آن راه ندارد. كتابي كه از ناحيه الله آمده، و روشن و روشنگر است،[15] چه جاي شك و ريب دارد؟
سخن قرآن اين است كه اگر چراغ روشن درون انسان كه همان عقل و فطرت اوست، بر اثر گناه و كفر و نفاق خاموش گردد، انسان، كوردل مي‌شود. و اگر نهان كسي كور باشد، قدرت تشخيص بين حق و باطل را ندارد، آن گاه تفاوت كلام الله و كلام بشر را درك نمي‌كند؛ و همان گونه كه در كلام بشر شك مي‌كند، در كلام الله نيز شك مي‌كند.[16]
مصونيت قرآن مجيد موهبت الهي و در ارتباط مستقيم با خداست. هم قرآن از مصونيت برخوردار است، و هم معصومين در تلقي وحي الهي از مصونيت برخوردارند. و مصونيت از گناه، خطا، در امر تبليغ و بيان اصول و فروع دين دارند.
قرآن شريف در مرحله ثبوت از حجيت و مصونيت ذاتي برخوردار است و هيچ گونه تاريكي، اختلاف و تعارض در آن راه ندارد و از هر گونه تعرض و دستبرد در امان است.
ظاهر و باطن قرآن حجيت و مدركيت دارد؛ و مي‌توان در موارد مختلف به آن تكيه كرد، و آن را مستقلاً مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظريات و استدلال‌هاي خويش به آن تمسك جست. زيرا قرآن از حجيت ذاتي و مستقل برخوردار است، و از اين جهت براي عموم مردم حجت و مدرك است.[17] از طرفي آيات فراواني دلالت به مصونيت قرآن شريف دارد، و تا ابد قرآن را مصون مي‌داند، و دست خيانت نمي‌تواند در قرآن مجيد دستبرد برد. حجيت و مصونيت قرآن از اول با خود قرآن بوده و ذاتي است، نه اين كه بعد از نازل شدن از سوي خدا به آن متوجه شده است.[