قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ترك گناه‏

 

وجود مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله در نسخه جامعى، ريشه سلامت همه عبادات را، كم گناهى بيان كردند. اين كم گناهى مدتى كه ادامه پيدا كند، به ترك گناه خواهد رسيد. اين كم گناهى را كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در اين نسخه بيان كردند.

اميرالمؤمنين عليه السلام در يك جمله اى توضيح دادند: كه منظور از اين كم گناهى، اين نيست كه بنده كمى دچار گناهان كبيره باشد، چون گناهان كبيره در زندگى بندگان خدا ميدانى ندارد.

در قرآن مجيد هم آمده است:

«يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ و الْفَوَ حِشَ»

از گناهان كبيره اجتناب دارند و از معصيت فرارى هستند. بلكه در اين كم گناهى، اصرار بر گناهان صغيره هم در آنها منتفى است. چنانچه در قرآن آمده است:

«وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا و هُمْ يَعْلَمُونَ»

نه تنها آلوده به كبائر نيستند، بلكه پافشارى بر گناهان صغيره هم ندارند.

اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: آنها لغزش دارند، ولى بسيار اندك است.

«قليلٌ

زلّت به معناى لغزش است. ممكن است مدتها بگذرد، اما دچار يك لغزش كوچك و مختصر شوند. گناهى كه نه نابود كننده شخصيت و نه مخرب آخرت و نه مانع از حركت عبد به سوى پروردگار است. اين كم گناهى بعد از مدتى طولانى، ريشه عبادات است. آشتى نبودن با گناه، از خصلت هاى زيباى اولياى الهى است.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه