شش آيه در قرآن است كه در سه آيه اول كوشش هاى مثبت در مسير صحيح انجام مى گيرد، چون كوشش هاى مثبت گاهى در مسير غلط است. مثلًا فردى با چند ميليون تومان درمانگاه درست مى كند كه با آن چندين ميليون سود كند. اين كوشش مثبت است، اما مسير و هدف آن غلط است.
پروردگار اين كوشش هاى مثبت كه در مسير غلط است را يك لحظه هم قبول نمى كند. آنها زحمت هاى سنگينى است كه هدر مى رود.
اما كوشش هاى مثبتى كه راه آن درست است؛ «فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى و اتَّقَى » «2» كلمه «اعطى» به اين خاطر است كه اين انسان، احسان و كار خير مى كند، در كمال بزرگوارى به مردم، مى بخشد، بلكه با آقايى، كرامت، عظمت انسانى، شرف آدمى از خودش هزينه مى كند.
منبع : پایگاه عرفان