آلودگى باطنى نسبت به مال‏

ما فرزندانى را سراغ داشتيم كه در كنار پدرانى بودند كه گاهى به مسجد و جلسه مى آمدند و به عالم دينى علاقه داشتند. آن فرزند آمده و گفته است: پدرم از دنيا رفته، چند ميليون تومان از او مانده است. وارث او من، مادرم و خواهرم هستيم.

پدر من اهل خمس نبوده و خودش به من مى گفت: ده سال است كه ماه رمضان، روزه هايم را خورده ام و نماز نخوانده ام، اما بعد از آن به شخصى برخوردم و او ما را به مسجد برد و بعد نماز خوان و روزه گير شديم. الآن تكليف اين چند ميليون تومان چيست؟

قرآن و اهل بيت عليهم السلام مى گويند: بچه ها بايد بنشينند و دفترهاى بابا را بررسى كنند، تا اگر بدهى به مردم دارد، قبل از تقسيم ارث، از اصل مال بردارند و بدهند.

اگر حج واجب نرفته است، مخارجش را از اصل مال بدهند. بعد طبق آيه سوره انفال، مانده را تقسيم بر پنج كنند و از اصل مال به عنوان خمس بدهند. ديون ميت كه پرداخت شد، آن را هم طبق قرآن، هشت يك به مادر بدهند و پسر هم دو برابر دختر ارث مى برد.

اما من در تمام عمرم و برخوردم با مردم، هنوز از وارثان يك بار هم نديده ام كه به احكام خدا نسبت به مال مانده عمل كنند. وارثى كه در قيامت با مورثش، دست به دست هم به جهنم مى روند، چون اين وارث، نسبت به مال، آلودگىِ باطنى دارد.