چرا رسول اسلام صلى الله عليه و آله يك عملِ چند ثانيه اى را فرمودند:
«ضَرْبَةُ عَلىٍّ»
يعنى يك ضربه، معلوم مى شود اميرالمؤمنين عليه السلام دو ضربه به عمرو بن عبدود نزد
«ضَرْبَةُ عَلىٍّ يَوْمَ الخَنْدَقِ افْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَقَلَيْنِ»
در بيست و سه سالگى، يعنى اوج جوانى كه اوج فخرفروشى است و بايد حضرت از ميدان كه برمى گشت، به پيغمبر صلى الله عليه و آله مى گفت: جايزه كارى كه كرده ام چيست؟ تا من نيامده ام، مدينه را چراغانى كنيد، چون من شرّ عمرو بن عبدود را كم كردم. بعد هم مدال قهرمانى اسلام را به من بدهيد. اما او ضربه را زد و برگشت، با پيغمبر صلى الله عليه و آله و مسلمانان حرفى در اين رابطه نزد. مهم اين است كه آن ضربت را زده است.
امام على عليه السلام كه به ميدان رفت، پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود:
«بَرَزَ الإسْلامُ كُلُّه»
همه اسلام در برابر كل كفر رخ نشان داد.
مهم اين است كه در تحمّل هيچ كدام از ما نيست كه ضربت را زده است و در اعماق دلش فقط با خدا حرف مى زند:
«ما عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نارِكَ وَ لا طَمَعاً فِى جَنَّتِكَ»
من اين ضربت را زدم، اما نه از تو توقع بهشت دارم و نه به خاطر اين است كه من را جهنم نبرى. اين همان حقيقتى است كه قابل درك و فهم ما نيست.
منبع : پایگاه عرفان