خلقت فرشتگان برای این نیست که خداوند محتاج عبادت آنان باشد و یا در اجرای احکام و خواسته‌های خود عاجز باشد؛ بلکه خلقت فرشتگان حکمتها و فلسفه‌هایی دارد که بعنوان نمونه به چند مورد آن اشاره می‌کنیم.
1 . خود خلقت فرشتگان نمونه‌ای از قدرت لایزال الهی و آیه‌ای از آیات پروردگار جهان می‌باشد و خود یک راه مهمی برای شناخت پروردگار بوده تا انسان بهتر بتواند پروردگار خویش و قدرت لایزال او را درک کرده و به او ایمان بیاورد.
2 . شکی نیست که عالم دنیا و عالم بشریت و انسانیت عالمی است ماد‌ّی و محسوس که محکوم به قوانین امکانی می‌باشد و از طرفی ذات اقدس پروردگار فوق عالم امکانی و عاری از هرگونه تعینات ماد‌ّی می‌باشد و ارتباط مستقیم عالم مادِه به ذات اقدس پروردگار ممکن نیست روی این جهت خداوند ملائک و فرشتگان را آفرید که از طرفی محسوس و مقبول عالم امکانی و از طرفی هم محسوس ذات اقدس‌اله باشد تا بدینوسیله بتوان بین این دو عالم ایجاد رابطه نمود و فرشتگان پیام آور پروردگارشان بسوی بشر می‌باشند.
3 . شکی نیست که ارزش و اُبهـّت هر قدرت و مقامی در گرو عظمت و حشمت و جبروتی است که آن قدرت از خود نشان می‌دهد و هر سلطان و صاحب اختیاری بدون متعلّقات خود از ارزش و ابهت لازم برخوردار نخواهد بود. بنابراین، قدرت لایزالی همچون قدرت پروردگار و مقام با عظمتی همچون مقام خداوند نیز متعلقاتی میطلبد که بتواند به این دستگاه لایزال الهی شوکت و حشمت خاصی ببخشد و ملائکه و عرش و کرسی و لوح و قلم و... همه و همه بیانگر آن عظمت خاص و شوکت بی‌نظیر دستگاه ربوبی است.