آن ها كه با خدا و انبياء نيستند و حس باطنشان خاموش است و ارتباطى ميان باطنشان و اين حقايق نيست، حس هاى ظاهرشان هم اشتباه كار و لذت پرست مى شود و هرچه اين لذت پرستى بيشتر شود انحراف هم بيشتر مى شود؛ مثلا، ذهن به جاى لذت بردن از ازدواج لذت زنا را دنبال مى كند، حتى بعضى ها ديگر به زناى معمولى هم راضى نمى شوند و از زنايى لذت مى برند كه زن حتما شوهر داشته باشد يا حتما به زور انجام بپذيرد!!
اين انحراف در حسّ ظاهر كم كم به جايى مى رسد كه اگر صاحب چنين گوش يا چشمى را به مجلس روضه يا قرآن ببرند از اين صداها منزجر مى شود و نفرت پيدا مى كند. سعدى مى گويد:
منبع : پایگاه عرفان