نشان پنجم: ترحّم بر ضعيفان‏

نشانه چهارم، «رَحْمَهَ الضُّعَفَاءِ» مى باشد. دل وابستگان ما هيچ گاه نمى توانند ضعيفى را ببينند و بعد با بى تعهّدى و بى مسئوليتى، از او عبور كنند؛ بلكه وابستگان ما، چنان دل هايى دارند كه وقتى كه ضعيفى را مى بينند، دل هايشان آن ها را متوقف مى كند تا شكستگى آن ضعيف جبران و ترميم گردد و بعد بتوانند از او رد بشوند؛ چون هنوز رحيم بودنشان به عنوان شعاع رحمت الهى، در آن ها زنده است.