ابوبصير ميگويد: به حضرت صادق (ع) عرضه داشتم يكى از شيعيان شما كه مردى باتقواست بنام عمر پيش عيسى بن اعين آمد و درخواست كمك كرد، با اين كه در مضيقه بود عيسى به او گفت زكات نزد من ميباشد ولى به تو نميپردازم، زيرا ديدم گوشت و خرما خريدى و اين مقدار براى زندگى هزينه كردن اسراف است!
آن مرد گفت در خريد و فروشى يك درهم بهره من شد يك سوم آن را گوشت، و بخش ديگر را خرما و مازادش را هزينه ديگر احتياجات منزل كردم.
حضرت صادق از شنيدن اين خبر افسرده و غمگين شدند، و مدتى پس از شنيدن اين جريان دست بر پيشانى گذارد فرمودند: خدا براى تهيدستان سهمى در مال ثروتمندان قرار داده به اندازه كه بتوانند با آن بخوبى زندگى كنند و اگر آن سهم كفايت نميكرد، بيشتر قرار ميداد از اين جهت بايد به مقدارى كه خوراك و پوشاك و ازدواج و تصدق و حج ايشان را تأمين نمايد به آنان بپردازند و نبايد سخت گيرى كنند به ويژه شخصى به مانند عمر كه از نيكوكاران است.منبع : پایگاه عرفان