اغوا

 سخن پيرامون يكى از آيات سوره مباركه ص است كه در متن آيه ، تقوا ، شيطان ، تذكر و توجه مطرح است. در آيات قرآن لفظ شيطان هشتاد و هشت بار ذكر شده كه عصيانگران ، متمردان و گمراهانى از جنس آدم و جنّ هستند كه جز انحراف در فكر ، عمل و اخلاق انسان ، هدفى ندارند .

به همين خاطر ، پروردگار عالم بسيار در آيات قرآن از آنها به عنوان دشمن آشكار ياد كرده است . دشمنى كه پنهان كارى ندارد و علنى درصدد انحراف ، گمراهى و اغواى مردم است:

  » قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ × إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الُْمخْلَصِينَ «

  تفسير مجمع البيان كلمه »اغوا« - در بحث شيطان - را به سه معنا توضيح داده است.

 اول : انسان را از جاده هدايت بيرون انداختن .

 دوم :  به معناى محروم كردن مردم از رحمت خداست ، چون وقتى كسى فاسد شود و در مقام اصلاح خودش برنيايد ، از رحمت حضرت حق محروم مى شود .

 سوم : به معناى ناكام نمودن انسان است . ناكام شدن از عنايات حضرت حق ، از آخرت آباد و از رسيدن به بهشت رضوان پروردگار .

 خداوند در سوره مباركه طه ، در داستان حضرت آدم عليه السلام اين كلمه را به كار گرفته است ؛ ابليس به او وعده داد كه اگر از ميوه اين درخت بخورى ، خالد و ابدى مى شوى و ديگر هيچ قدرتى نمى تواند تو را بيرون كند . ولى از اين وعده اى كه به او داد ، قرآن مى گويد : » فَغَوى « ناكام شد و به آرزويش نرسيد .

 چون صريحاً و علناً مى خواهد مردم را از صراط مستقيم حضرت حق باز دارد ، از رسيدن به هدف هاى مثبت ناكام و از رحمت پروردگار محروم كند ، فرمود :

  » وَ لَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَ تِ الشَّيْطَنِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ«

 او دشمن آشكار شما است . عاقلانه نيست كه انسان دست دوستى به دشمن آشكار خود بدهد . او كه بنا ندارد دوست ، دلسوز و محبّ شما شود . او مبنايش همين سه كار است كه قرآن بيان كرده است ؛

 محروم كردن از رحمت خدا، ناكام كردن از رسيدن به اهداف مثبت، بيرون بردن از جاده الهى .