قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

تقواى عملى

 

  بحث در يكى از آيات سوره مباركه اعراف بود. در اين آيه شريفه خداوند متعال به اهل تقوا اشاره مى كند ، البته كسانى كه اين كلاس با عظمت را ، با معرفت به حرام هاى خدا و با تمرين بر ترك حرام ها طى كردند، در نهايت اهل تقوا شدند .

 مطلب اول:

 اين معنا را از كجاى آيه برداشت مى كنيم ؟ از اين كه خداوند متعال تقوا را در اين آيه با فعل ماضى استعمال كرده است :

  » إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ «

  آنان كه راه تقوا را طى كردند .

 از كجا مى گوييم : كسانى كه با معرفت و با ترك محرمات راه را طى كردند ؟ از آنجا كه بدون شناخت حرام و ترك آنها ، تقوا حاصل نمى شود . اين تقوايى كه حاصل مى شود ، در حقيقت قدرت معنوى و نيروى عظيم باطنى براى انسان به وجود مى آورد كه مى تواند در مقابل هجوم فتنه ها ، فسادها و خطرات مقاومت كند ، شكست نخورد همه اين حقايق از همين » إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ « استفاده مى شود .

 مطلب دوم:

 بنا بر آيات قرآن كريم ، شياطين جنّى و انسى ، مخصوصاً شياطين انسى از ضربه زدن به اهل تقوا نااميد نيستند . با اين كه مى دانند اين ها نيروى معنوى قوى و قدرت باطنى بالايى دارند و شايد احتمال قريب به يقين بدهند كه در حمله به اهل تقوا پيروزى ندارند ، ولى به قدرى گستاخ و بى حيا هستند كه از ضربه زدن به اهل تقوا نااميدى ندارند . اين است كه چشم از اهل تقوا نمى پوشند و هميشه حمله مى كنند.

 لذا پروردگار مى فرمايد :

  » إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَنِ «

  هنگامى كه گروهى از شياطين به آنها مى رسند ، يعنى از اهل تقوا فاصله نمى گيرند و وقتى كه به اهل تقوا مى رسند ، اهل تقوا نسبت به كار ، حرف و تبليغ شياطين جاهل نيستند ، مى دانند كه شياطين از طريق قلم ، تبليغ ، وسوسه ، كتاب ، فيلم و ماهواره پيش مى آيند و ابزار شياطين در زمان ما نيز همين ها است ، لذا شياطين را مى شناسند . آنها همه بر ضد ارزش ها ، انسانيت و فرهنگ خدا هستند . اهل تقوا اين را آگاه هستند و مى دانند .

  » إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ «

  به محض اين كه با شياطين برخورد مى كنند ، از طريق ضدّيت فرهنگ شياطين با فرهنگ خدا ، حقايق را به ياد مى آورند كه اينان در مقام تخريب ايمان ، اخلاق ، قيامت و سعادت هستند ، پس با چشم باز شياطين را دفع و تبليغ آنان را خنثى مى كنند . اين مفهوم متن آيه است .

 درباره شيطان سخن بسيار است، ولى بحث كامل و تمام نشد ، چون تمام ميدان هاى حمله او بيان نشد. اما براى اين كه سود و نفع ما از آيه شريفه بيشتر شود ، بحث را در مسأله تقوايى كه در اول آيه مطرح است ، توضيح مى دهم .

 

 


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه