قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

رسيدگى به ايتام و فقرا

 

 روز سختى و ندارى مردم، به مردم كمك كن.

  » أَوْ إِطْعَمٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ × يَتِيًما ذَا مَقْرَبَةٍ «

  اين مسئوليت سنگين است كه مى گويد: همه يتيم هاى قوم و خويشت را بايد رسيدگى كنى، يك نفر يتيم در كنار تو بى دين بشود، خدا تو را مؤاخذه خواهد كرد.

  » أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ «

  چه پيرمردهاى مسكين از كارافتاده آبرو دار، چه بى دستها و بى پاها و بى چشمهاى آبرودار هستند كه خرجى زن و بچه شان از كوه دماوند به گردنشان سنگين تر است، نمى توانند اداره كنند چرا نمى رسى؟

 » ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبْرِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْمَرْحَمَةِ «

  آرى، بعد از اين همه حرف ها، بعد از آن كعبه ام، بعد از آن مسجدم، بعد از آن حرمم، بعد از آن پيغمبرم، بعد از اين قرآنم، بعد از خودم، بعد از دو چشمى كه به تو دادم، بعد از زبان و لبى كه به تو دادم، بعد از راهى كه به تو نشان دادم، بعد از اينهمه دستورهايى كه به تو دادم، » ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ « آنهايى كه آمدند با من آشتى كردند، به من برگشتند، حريم من را محافظت كردند.

 


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه