خصوصيات شيطان در قرآن

 مطلب دوم در آيه شيطان است . شيطان ، لفظ عامى است ، يعنى خداوند متعال هر گمراه ، متمرّد ، متكبّر از حقّ ، عصيانگر و ،طاغوتى را كه نيرويش را در توليد مثلِ مانند خود متمركز مى كند ، يعنى ديگران را نيز مى خواهد به رنگ خودش در بياورد ، شيطان ناميده است . البته اسم اصلى شيطان ، مورد نظر خدا نيست . ممكن است اسم هاى خيلى خوبى نيز داشته باشد .

 خداوند در اوائل سوره بقره ، درباره منافقين مى فرمايد :

  » وَ إِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ «

 شياطين به ضمير »هم « وصل شده است ، يعنى اين ها مهار زندگى خود را در اختيار شيطان ها سپرده و شياطين با اين ها وصل هستند . خدا به اسم و رسم شياطين كار ندارد ، به عمل آنها كار دارد ، چون كار و منش آنها گمراه كردن ديگران بوده ، تا نگذارند كه شخص گمراهى ، هدايت شود .

  » الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْأَخِرَةِ كَفِرُونَ «

  آنها را معنون به عنوان شيطان كرده است .