قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

باب توبه در برابر شيطان

 

 قرآن مى فرمايد :

 شيطان به پروردگار گفت :

 » قَالَ أَنظِرْنِى إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ «

  تا قيامت به من مهلت بده ، هيچ درى را به روى من نبند ، مهلت را كه از خدا گرفت ، گفت : من و تمام جنود و ارتشم ، تا قيامت مى كوشيم تا يك نفر نيز نجات پيدا نكند .

 خدا فرمود : من نيز تا قيامت ، درب توبه را باز مى كنم ، هر كس حرف شما را گوش داد و آلوده شد و خواست توبه كند ، من او را مى بخشم .

 يعنى عباد من ! سلطه اى كه به شما ندارد ، هيچ ، اگر آلوده دامن شديد ، من درب رحمتم را به روى شما نمى بندم ، بياييد تا من آلودگى شما را پاك و معالجه كنم .

 شيطان به مريدان خود دو حرف ديگر مى زند :

 » إِنِّى كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّلِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ «

 من از اين كه در دنيا اطاعتم را كرديد و اطاعت مرا در كنار اطاعت خدا گذاشتيد ، از شما بيزار هستم.

 آخرين حرف او به مريدانش اين است : يقيناً براى شما متجاوزان از حدود الهى ، عذاب دردناك خواهد بود . اين چهره شيطان در قرآن است .

 


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه