بند بعدى حرف شيطان اين است :
» فَلَا تَلُومُونِى وَلُومُواْ أَنفُسَكُم «
در اين صحراى محشر ، تا مى توانيد به سر خود بزنيد و خود را ملامت كنيد . به من عيب نگيريد و مرا سرزنش نكنيد ، چون من دعوت كننده بودم ، چيز ديگرى نداشتم . دعوت شديد كه شما نيز بياييد و غرق در شهوات شويد ، مى خواستيد نشويد .
بند ديگر حرف او :
» مَّآ أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَ مَآ أَنتُم بِمُصْرِخِىَّ إِنِّى كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّلِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ «
در اين صحراى محشر ، من به داد يك نفر از شما نمى توانم برسم ، به من چه ربطى دارد كه شما جهنمى شده ايد ؟
اين حال دشمن شما است . ببينيد شيطان در كجا انسان ها را رها مى كند ؟ جايى كه انسان با تمام وجود نياز به كمك دارد ، او مى گويد : من كمكى به شما نمى توانم بكنم .
منبع : پایگاه عرفان