قبل از بررسى اين دو آيه بايد به اين حقيقت اشاره شود كه مجموعه ساختمان بدن ما ، در ارتباط با معيشت مادى ما است . وقتى جسم در رحم مادر شكل مى گيرد ، خداوند در كنارش منبعى قرار مى دهد كه اسم آن جفت است . نمى دانم از چه زمانى اين اسم گذارى شده است .
مواد لازم براى همه نواحى بدن ؛ رنگ پوست ، مو ، استخوان و پى بدن ، در اين جفت است . بين جفت و انسان از طريق ناف لوله اى وصل است ، چون در آنجا كه انسان با دهان غذا نمى خورد، چون نمى تواند.
بدن در آن مدتى كه حيات به او داده مى شود ، مقدار نياز خود را از طريق آن لوله از آن جفت تأمين مى كند كه خود اين نكته واقعاً جاى فكر دارد كه پروردگار در آن نُه ماهى كه ما در رحم بوديم ، چقدر كريمانه و حكيمانه از ما پذيرايى كرده است .
آن موادى كه در جفت موجود است ، موادى صد در صد كامل . احتياج همه نواحى وجود انسان را تأمين مى كند و او را رشد مى دهد .
بحث در اين است كه صورتگر هستى در آن تاريك خانه ، چگونه صورت ما را نقاشى كرد و هر عضوى را در جاى معين خودش پديد آورد و وزن ما را با بدن و رحم و طاقت مادر تنظيم كرد و هنگام به دنيا آمدن ما چه حرارتى به پاى مادر دميد كه استخوان هاى دو طرف بدن او نرم شود و ما راحت بتوانيم بيرون بياييم و استخوان ما خورد نشود .
يا اين كه سه ماه به تولد ما مانده ، در رحم انگشت ما را روى دو لب ما گذاشت كه لب ها تمرين مكيدن كنند ، تا در دنيا معطل نباشد كه با آمپول يا با لوله از داخل گلويش به او غذا بدهند . اين كلاس مكيدن در رحم براى او باز شد و بعد به دنيا آمد .
وقتى كه به دنيا آمد ، ديگر به جفت نيازى ندارد ، چرا ؟ قبل از به دنيا آمدن ، خداوند براى مهمانش دو ظرف پر از شير ، با انواع ويتامين هاى لازم با رنگ سفيد قرار داده است آيا فكر كرده اى كه اين كارخانه رنگ در كجاى بدن مادر است ؟
رنگ ، مزه و ويتامين هاى شير از كجا تأمين مى شود ؟ اغلب غذاهايى كه مادر مى خورد ، رنگى است ، اما اين رنگ سفيدِ شير چگونه تأمين مى شود ؟ لوله كشى هايى كه از سينه مادر به منابع تأمين شير تهيه شده و خود توليد شير، مسأله خيلى عجيبى است .
اين كه شيرى كه در سينه مادر است ، با اين كه نوك سينه ها سوراخ است ، اما شير نمى ريزد ؟ شما مشكى را پر از آب كنيد كه كمتر از ميلى متر در حجم و بدنه آن سوراخ باشد ، فشار آب باعث مى شود كه آب بيرون مى زند و كم كم آب خالى مى شود . اما اين سينه دو سال شير را نگه مى دارد ، ولى با اين كه سوراخ است نمى ريزد ، بلكه حتماً بايد بچه با مكيدن ، اين شير را بيرون بياورد .
سينه را طورى قرار داده است كه متناسب با دهان و لب بچه است .
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
هيچ وقت در دوره عمر خود فكر كرده ايد كه پروردگار عالم با شما چگونه معامله كرده است ؟ اگر محبت شما را در آن وقت به مادر نمى داد ، حاضر بود نُه ماه اين بار را تحمل كند ؟ يا دو سال شما را در آغوش خود نگهدارد ؟ و با كوچك ترين گريه شما ، نصف شب از خواب بپرد ؟ دايم اين لباس هاى آلوده شما را بشويد و اين همه رنج را تحمل بكند ؟
آيا شما مى توانيد غير از خدا را در مجموع اين جريان ببينيد ؟ پاى هيچ كس ديگرى در كار هست ؟ دو سال بدن با شير عنصر بندى مى شود ، تا دندان ها در بيايد و طفل شروع به غذا خوردن كند و تا آخر عمر ، از همه مواد غذايى عالم تغذيه كند .
منبع : پایگاه عرفان