اللّه و تقوا

 اين كه خدا همه جا كلمه »الله« را به تقوا وصل كرده است ، توضيح خيلى زيبايى دارد :

 » يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرُ بِمَا تَعْمَلُونَ «

  معنى اين كه الله به تقوا وصل شده است اين است كه اگر از هر بلا ، رنج ، عذاب ، خطر و انحرافى در دنيا و آخرت مى خواهيد سالم بمانيد ، خدا را سپر خود بگيريد . نه اين كه از خدا بپرهيزيد ، چون از خدا بپرهيزيد ؛ يعنى روى خود را از خدا برگردانيد و برويد .

 »اتقوا « فعل و فاعل است و »الله « مفعول است ؛ خدا را سپر خود بگيريد . وقتى شما خدا را سپر خود بگيريد ، كدام خطر مى خواهد اين سپر را بشكند و به سينه شما بنشيند ؟ سپر كه شكستنى نيست . چگونه خدا را سپر خود بگيريد ؟ با اجتناب از محرمات .

 مجموعه آيات تقوا را كه نگاه كنيد ، در سى جزء قرآن ، به سيزده مرحله ، ارزش ، محصول و نتيجه برمى خوريد . در بخش تقسيم بنديى كه با تكيه بر آيات قرآن كريم در مسأله تقوا شده است كه اين تقسيم بندى مربوط به مرحوم علامه مجلسى است .

 مرحوم مجلسى در قرآن شناسى و روايت شناسى ، فوق العاده بود . كسى اگر بخواهد مرحوم مجلسى را بشناسد كه از چه بار علمى برخوردار بوده است ، بايد كتاب »مرآة العقول « را ببيند ، نه »بحارالانوار« را ، اما مرحوم مجلسى آنچنان كه بوده در »بحارالانوار« و »زاد المعاد « و »حق اليقين « و »حلية المتقين « ديده نمى شود .

 مرحوم مجلسى را بايد در »مرآة العقول« شناخت . در آن كتاب مى فهميد كه ايشان در شناخت آيات و روايات چه پهلوانى بوده و در علم و دانش خيلى زحمت كشيده بوده است .