قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مساكن اهل بهشت

 

 مى گويد : در باغ مى گشتم ، چشمم به ساختمانى افتاد . در سوره مباركه صف پروردگار دنيايى از حقايق را جمع كرده است . سوره خيلى عجيبى است . در اين سوره مى فرمايد :

  » وَمَسَكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّتِ عَدْنٍ «

 مسكن هاى پاكيزه . چرا نمى گويد : منازل پاكيزه ، بلكه مى گويد : مسكن ، كه اسم مكان است ؟ مسكن از نظر عربى به معناى جايى است كه وقتى وارد مى شويد ، همه غم و غصّه ها برطرف مى شود و احساس آرامش صد در صد مى كنيد و همچنين پاكيزه است . چيزى را كه خدا ساخته ، مى خواهيد پاكيزه نباشد ؟

 بنّا و معمار آن مسكن ها ، اوست و نمونه اش در عالم نيست كه قرآن آدرس بدهد و بگويد : فلان كاخ را ببينيد ، كه نمونه اى از مسكن اهل بهشت است . نمونه ندارد .


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه