در سوره مباركه حشر ، پروردگار مى فرمايد :
» يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ «
اى اهل ايمان ! چرا مى فرمايد : اى اهل ايمان ؟ چون مردم مؤمن گوش دهنده به دعوت خدا هستند . مردمى كه به حضرت حق وابسته هستند و خدا را باور و به او علاقه دارند و در باطن با خدا سر و كار دارند ، آمادگى باطنى براى قبول كردن و پذيرفتن حق دارند ، به آنها مى فرمايد .
ديگران كه مشرك ، كافر ، منافق ، فاسق و مجرم حرفه اى هستند ؛ چون وقتى لاييك ها و بى ارتباطهاى با پروردگار را در قرآن معرفى مى كند ، تحت همين عناوين مى نامد . اين عناوين در آيات قرآن مجيد حقيقت دارد ؛ يعنى هر عنوانى براى انسان ها به خاطر باطن و نوع عمل آنها است .
اين عناوين يعنى كسى كه نمى خواهد توبه كند و از آلودگى ها دست بردارد . تا آن وقتى كه اين حال را دارد ، اين عناوين بر او صادق است . اگر مى فرمايد : فاسق ، اين فسق در ارتباط با باطن و ظاهر گروهى از مردم است . كلمه »فسق « قبل از اين كه قرآن مجيد نازل شود ، در كلام عرب استعمال مى شده است .
»فَسَقَ « يعنى خرما از جلد خود درآمده است . بعد كه آيات قرآن كريم نازل شد ، كلمه فسق را در آيات مختلفى استعمال كرد .
خداوند متعال در قرآن كريم مى فرمايد:
» الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَسِرُونَ «
»عهدشكنان « آنهايى كه در زمين عمداً فساد مى كنند و خطر فساد آنان هم متوجه انديشه مردم است ، هم اقتصاد ، هم اخلاق و هم عمل آنها كه اين »يفسدون فى الارض « را در آيات ديگر توضيح مى دهد :
» وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِى الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ «
فسادگران در مقام تباه كردن نسل ها و اقتصاد مردم هستند .
اين لشكركشى براى تباه كردن نسل ؛ يعنى شكستن ساختمان ، غيرت ، ادب ، وقار و ايمان مردم .
آنهايى كه اقتصاد را تباه مى كنند ، مانند دزدان ، اختلاس كنندگان ، جابجاكنندگان اموال عمومى و انحصارطلبان ، چه انحصارطلبان دولتى و چه ملتى .
اين كه جنسى را در انحصار خود مى گيرند و بقيه كسانى كه در ارتباط با اين جنس هستند ، به ورشكستگى دچار مى شوند و به خاك سياه مى نشينند ، كه به دنبال آن صدها خانواده نيز به خاك سياه مى نشينند . كار مفسد تباه كردن نسل و اقتصاد مردم است .
منبع : پایگاه عرفان