قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

آبرودارى خدا در نماز ميت

 

 شما مى دانيد كه نماز ميّت واجب است . ممكن است كسى بميرد كه اين نمازگزار از صدها گناه و آلودگى او خبر داشته باشد . مثلاً ديده است كه او قمار مى كرد يا شراب مى خورد و يا با نامحرم در ارتباط بوده ، دروغ مى گفته ، فحش مى داده يا غيبت مى كرده ، اما وظيفه اين نمازگزار در تكبير چهارم نماز چيست ؟ بايد جمله نماز را عوض كند و به پروردگار بگويد : »انّى أعلم منه شروراً و أعلم منه سيّئات فاغفر له « ؟

 يعنى خدايا ! من با چشم خودم ديدم ، خبر قطعى دارم كه اين ميت صدها نوع گناه داشته ، اما از تو تقاضا مى كنم كه او را ببخش .

 اين حقّ را دارد كه جلوى مردمى كه نمى دانند اين ميّت چه كاره بوده و نمى دانند پرونده ميت چيست ، جملات نماز را عوض كند ؟ نه خير ، حق ندارد . بايد آنجا نيز بگويد :

  » اللهم انّا لا نعلم منه الاّ خيراً «

  خدايا ! ما غير از خوبى از او خبر نداريم . اين را بايد بگويد . بعد به پروردگار بگويد :

  » اللهم ان كان محسناً فزد فى احسانه و تقبل منه و ان كان مسيئاً فاغفر له «

  اگر آدم خوبى بوده است ، به خوبى هايش اضافه كن و اگر گناهى داشته ، گناهش را ببخش . حق ندارد آبروى ميّت مسلمان را حتى با عوض كردن جمله نماز ميت ببرد ، حتى اگر ميّتى در زمان زنده بودنش ، خودش آبروى خودش را برده باشد .


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه