فلّاح؛ يعنى برطرف كننده مانع ، كسى كه اعمال وزين ، سنگين و با ارزش انجام مىدهد .
در آيه شريفه مى‌فرمايد : سرانجام زنان و مردانى كه داراى اعمال وزين ، با ارزش و سنگين هستند :
«فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»
اينان گروه »مفلحون« هستند . مفلح يعنى چه ؟ در ايران قديم به زارع و كشاورز »فلّاح «(435) مى‌گفتند . فلاح ؛ يعنى انسانى كه روى زمين كار مى‌كند . جاده‌ها را هموار مى‌كند ، آشغال‌ها ، سنگ‌ها و كلوخ‌هاى زمين را جمع و شيارهاى آن را پر مى‌كند ، تا دانه‌اى كه در آن قرار مىدهد ، رشد كند .
چند هكتار زمين را با كمك آفتاب و زمينِ داراى خاك نرم و مستعدّ به زمينى تبديل مى‌كند كه وقتى دانه را مى‌پاشد ، آن دانه به مانع رشد بر نمى‌خورد و بعد از چند ماه ، زمين مانند پارچه سبزى از گياه بسيار زيبا و نشاطآور پر مى‌شود .
«فلّاح»؛ يعنى برطرف كننده مانع ، كسى كه اعمال وزين ، سنگين و با ارزش انجام مىدهد .
منبع : پایگاه عرفان