خودشناسى مقدمه عقيده به توحيد و معاد

 در برخى از اين سه هزار آيه ، ريشه شناخت كلى توحيد و معاد را خودشناسى مى داند . مثلاً كسى كه منكر معاد و زنده شدن مردگان است، صريحاً علت انكار او را فراموشى نسبت به خويش مى داند و مى فرمايد : چرا منكر قيامت و زنده شدن مردگان هستند ؟ چون در فضاى خود فراموشى به سر مى برند . به خود آگاه نيستند و توجه ندارند :

 » وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِىَ خَلْقَهُ «

  نسيان آفرينش خود . تمام توجهش به اكنون است ، ولى به گذشته توجه ندارد . چه گذشته اى كه به رحم مادر و نطفه كه در حقيقت آن ماده اوليه اش بوده مى رسد و چه گذشته دورتر . نسبت به گذشته دورتر فكر و انديشه كند ، كه قبلاً نبود ، حال به وجود آمده است و نبودن يعنى چه .