روزگارى علم ، اختراع و تمدن در دست ما بود ، اما امروزه مى بينيد كه جوانى در ايران متولد شده و نان ايران را خورده است ، ولى هيچ چيز ايران را نمى بيند ، تنها چيزى كه مى داند ، زرق و برق فرنگ ، گيس هاى بلند ، لباسهاى آنچنانى ، كفشهاى خاص و انواع غذاهاى بيرون ، با اسم هاى خارجى كه معلوم نيست ، چيست . در تقليد از هنرپيشه هاى خارجى نمره اش بيست است ، ولى در ايرانى بودن صفر . آيا اين آقايى ، كمال ، شخصيت و كرامت است ؟ يا عين پستى است ؟ آيا از خود در آمدن و فراموش كردن خدا كمال است ؟!
طبق آيات و روايات و »نهج البلاغه« موجود معدوم نمى شود . ماده به انرژى تبديل مى شود و انرژى به ماده .
منبع : پایگاه عرفان