روایات وارده از پیامبر و اهلبیت علیهم السلام خشم و غضب را راهی به سوی هر زیان و شر دانسته ، و آن را در وجود انسان جرقه ای از آتش شعله ور شده از سوی شیطان شمرده اند ، و از آن به عنوان فاسد کننده ایمان یاد کرده اند : الغضب مفتاح کل شر.
(1) خشم کلید هر زیان و ضرری است.
ان هذا الغضب جمره من الشیطان توقد فی قلب ابن آدم:
(2) این خشم و غضب جرقه و گل آتشی از ناحیه شیطان است که در قلب فرزند آدم افروخته می شود. الغضب یفسد الایمان کمایفسد الخل العسل.
(3) خشم و غضب ایمان را فاسد می کند ، چنان که سرکه عسل را به فساد می کشد. از سوی رسول خدا و امامان علیهم السلام بسیار بسیار سفارش شده که از دچار کردن خود به خشم بپرهیزید ، و چنانچه خشمگین شدید خدا و قیامت و عذاب فردا را به یاد آرید تا خشم شما فرو نشیند ، و در حال خشم اگر ایستاده اید بنشینید و یاد خدا کنید تا این آتش خاموش گردد.
در روایات زیادی آمده هر کس از خشم خود جلوگیری کند تا به ستم نسبت به طرف مقابل نیفتد خدا در قیامت گناهانش را می پوشاند ، و از عذاب مصونش می دارد . قرآن می فرماید: و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس و الله یحب المحسنین.
(4) و آنان که خشم خود را فرو می نشانند و از کار بد دیگران نسبت به خود چشم می پوشند (جزء نیکوکاران اند) و خدا نیکوکاران را دوست دارد. چه واقعیت پر قیمتی که انسان با فرو نشاندن خشم خود و خودداری از ستم بر دیگران و حفظ وجود خویش از گناهانی که از خشم سرچشمه می گیرد در صف محسنان در آید و محبوب خدا شود. در این زمینه حتماَ به کتاب هایی که در رابطه با اخلاق نوشته شده مراجعه کنید و اگر لازم باشد از طبیب روانشناس مدد بجویید.