رحمت آوردن به كوچكتر و احترام به بزرگتر

دستور اسلام به تمام مرد و زن نسبت به كوچكتر و بزرگتر اين است، كه كوچك را رحمت آوريد و به بزرگتر احترام بگذاريد.

خانه بايد محل اجراى دستورات حق و انبياء و ائمه باشد، تا روى سعادت دنيا و آخرت را ببيند.

خشم به كوچك تر، داد و فرياد كردن به كوچكتر، كم محلى به او، محبت ننمودن به وى، نبوسيدن او، وفانكردن به قولى كه به او داده شده، همه و همه معصيت و گناه است.

بى احترامى به بزرگتر، به خشم نظر كردن به او، گوش ندادن به خواسته وى، اظهار ملامت و خستگى از او نيز گناه و معصيت است.

ما باعث به دنيا آمدن كوچكترها شده ايم، و بر ماست كه تا سر و سامان بگيرند از آنها با محبت و رحمت پذيرائى كنيم، و ما محصول بزرگ ترها هستيم، پس بر ما حق عظيمى دارند و احترام به آنان واجب و لازم است.

اميرالمؤمنين (عليه السلام) به وقت از دنيا رفتن فرمود:

وَارْحَمْ مِنْ اهْلِكَ الصَّغيرَ، وَوَقِّرْ مِنْهُمُ الْكَبيرَ.

كوچك خانواده را مورد لطف و رحمت قرار بده، و بزرگ خاندان را احترام بگذار.

رسول حق (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:

بَجِّلُوا الْمَشايِخَ، فَانَّ مِنْ اجْلالِ اللّهِ تَبْجيلَ الْمَشايِخِ.

بزرگترها را بزرگ بشماريد، كه بزرگ شمردن خدا به بزرگ شمردن بزرگترهاست.

رسول حق (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:

لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يَرْحَمْ صَغيرَنا، وَلَمْ يُوَقِّرْ كَبيرَنا.

از ما نيست كسى كه به صغير ما رحم نكند، و به بزرگ ما احترام نگذارد.