آنهايى كه هدايت پروردگار را قبول كردند، نفس آنها منبع خير، منبع نور، منبع طلوع روشنى هاى عملى و اخلاقى و اعتقادى شد. به محض اين كه وارد محشر مى شوند:
« يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَـتِ يَسْعَى نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَـنِهِم بُشْرَيكُمُ الْيَوْمَ جَنَّـتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَـرُ خَــلِدِينَ فِيهَا ذَ لِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ »
تمام مردان و زنان مؤمن را با اين چشمت مى بينى كه از پيشاپيش آنها و از طرف راست آنها، نورى شتابان قرار دارد كه اين ها با كمك اين نور، در روز قيامت جايگاه ابد خود را در بهشت پيدا مى كنند.
اما كسانى كه در دنيا، غرق در تاريكى بودند:
« أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَـهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِى بِه فِى النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِى الظُّـلُمَـتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا »
در سوره انعام مى فرمايد: نخواستند كه از اين تاريكى بيرون بيايند.
بر عهده من نبود آنها را خارج كنم. خودشان بايد با راهنمايى من بيرون مى آمدند. در چاه افتاده بودند، من طناب محكمى مثل قرآن و نبوت و امامت را از جانب خودم به سوى آنها قرار دادم، گفتم:
« وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا »
دست به اين طناب بگير و از تاريكى بيرون بيا،
« لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا »
خودش نيامد. اين ها در روز قيامت هم وقتى وارد مى شوند، در تاريكى وارد مى شوند. آن هم تاريكى متراكم؛
« وَ مَن كَانَ فِى هَـذِه أَعْمَى فَهُوَ فِى الْأَخِرَةِ أَعْمَى »
هر كس در اين دنيا در تاريكى است، آنجا هم در تاريكى خواهد بود. راهى به جانب سعادت، به جانب رضاى پروردگار برايشان باز نيست. اين حقيقتى است كه قرآن كريم در آيات متعددى بيان مى كند.
شما داراى حقيقتى هستى به نام «نفس» كه همه موجوديت تو تكيه به آن دارد، حيات تو، مرگ تو، خير تو، شر تو، روشنايى و تاريكى تو و پروردگار تو، آنچه در رابطه با نفس تو بر عهده گرفته است، هدايت نفس به جانب روشنايى ها و بيم دادن نفس از تاريكى ها است.
منبع : پایگاه عرفان