قسمت ديگر طهارت ظاهرى، طهارت عمل است؛ تمام كردارها را پاك قرار دادن است. يكى ديگر رفته و عرق ريخته، دو تا فرش، يخچال، تلويزيون خريده، حالا با زن و بچه خواب است، نصف شب از ديوار بالا مى روى، اين ها را جمع مى كنى و مى برى، براى چه؟ چرا عملت نجس است. يا در اداره براى راه اندازى كار مردم رشوه مى گيرى، اين عملت نجس ست.
خانم! با شوهرت چگونه رفتار مى كنى؟ او بر اساس عمل تو، جرأت دارد پدر و مادر و برادرش را دو سالى يك بار، ناهار دعوت كند؟ نه، پدر و مادر و برادر و خواهر زاده و برادرزاده خودت هفته اى يك بار مى آيند و مى خورند، خوب است؟ پس چرا عملت ناپاك است؟ چرا نرم نيستى؟ چرا مدارا ندارى؟ چرا محبت ندارى؟ چرا دل شوهرت را مى سوزانى؟
شما همسر بزرگوار! با همسرت چگونه رفتار مى كنى؟ دوستت دارد، از تو خوشش مى آيد، وقتى به خانه مى روى امنيت دارد؟ يا وقتى شش صبح از خانه خارج مى شوى، مى گويد: خدا را شكر كه رفت؟ اگر عملت تلخ است، دارى جهنم مى روى. به اين دو ركعت نماز و روزه نگاه نكن. تلخى هاى عملى، در روز قيامت نماز و روزه ها را از بين مى برد.
منبع : پایگاه عرفان