براى چه من به شما حسادت كنم؟ چرا كينه بورزم؟ چرا ما عاشق همديگر نباشيم؟ چرا محبت نداشته باشيم؟ چرا همديگر را دوست نداشته باشيم؟ چرا من و تو با همديگر اختلاف داشته باشيم؟ اين ها از آلودگى دل است.
همه مى گويند ما مسلمان هستيم، اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: پس چرا با هم دعوا داريد؟ چرا همديگر را دفع و نفى مى كنيد؟ چرا به هم فحش مى دهيد؟
«انتم اخوان على دين اللّه ما فرق بينكم خبث السرائر و سوء الضمائر»
بدبينى شما بر اثر دو چيز به وجود آمده؛ يكى اين كه باطن شما نجس است، و ديگر اين كه نيت شما آلوده است، و الا باطن و نيت پاك با كسى دعوا ندارد. باطن و نيت پاك براى خدا، براى خوبى ها مشترى درست مى كند. دست روى كسى بلند نمى كند. مى گويد: برادر! دارى در جهنم مى افتى؟ دستت را به من بده تا تو را كنار بكشم. بيا تا به تو بگويم كه متوجه نيستى دارى كجا مى روى؟ دست بلند نمى كند كه بزند، دست دراز مى كند كه نجات بدهد.
منبع : پایگاه عرفان