اگر با دقت عقلى و بصيرت قلبى و نور جان كه شعله اى از نور خداست به مسئله حرص بنگريم، به اين حقيقت واقف مى شويم كه حرص در اصل يك مايه فطرى و يك سرمايه الهى در وجود تمام انسان ها است و اين صفت در كارگاه هستى بشر، از عنايات خاصه حضرت ربّ العزّه و از الطاف پروردگار بزرگ عالم است.
اگر وجود انسان خالى از حرص بود، بدون ترديد دنبال هيچ برنامه اى نمى رفت و براى جلب هيچ خيرى و دفع هيچ شرى قدم بر نمى داشت!!
مسئله مهم در اينجا اين است كه در درجه اوّل، اولياى خانه و مدرسه و مكتب و در درجه دوّم، خود انسان بايد در جهت دادن به اين صفت بيدار باشد كه خداى نخواسته اين خصلت با عظمت و اين نعمت شگفت انگيز رنگ شيطانى به خود نگيرد و سبب انحراف انسان از تمام حقايق نشود!!
منبع : پایگاه عرفان