قرآن مجيد يعنى يك دريايى كه ساحل ندارد، اول دارد، اولش «بسم الله الرحمن الرحيم» است، اما آخر ندارد:
«فَظَاهِرُهُ حُكْمٌ وَ بَاطِنُهُ عِلْمٌ ظَاهِرُهُ أَنِيقٌ وَ بَاطِنُهُ عَمِيقٌ لَهُ نُجُومٌ وَ عَلَى نُجُومِهِ نُجُومٌ لاَ تُحْصَى عَجَائِبُهُ وَ لاَ تُبْلَى غَرَائِبُهُ»
اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد:
«حمال ذو وجوه»
قابليت حمل بر وجوه زيادى را دارد، اما براى خودشان معناى عددى نداشته است.
گفت: قرآن هر چه بود، پيغمبر صلى الله عليه و آله همان قرآن است.
منبع : پایگاه عرفان