عذر نداشتن در برابر خدا

 «اجريتَ علىَّ حكماً اتبعت فيه هوى نفسى و لم احترس فيه من تزيين عدوى فغرّنى بما اهوى و اسعده على ذلك القضاء فتجاوزتُ بما جرى من ذلك بعضَ حدودك و خالفتُ بعضَ اوامرك فلك الحجة علىّ فى جميع ذلك و لا حجة لى فيما جرى علىّ فيه قضائك و ألزمنى حكمك و بلائك»

 اين گفتار اميرالمؤمنين  عليه السلام است كه در دادگاه قيامت، نسبت به هر گناه، تخلف، ظلم، ستم، دست درازى و گناهان مربوط به شهوات شكم، گوش، مال و معاشرت از من سؤال بكنى كه: على! چرا اين كار را كردى؟ من يك عذر قابل قبول به تو نمى توانم ارائه بدهم.