از رسول خدا روايت شده: خداوند روز قيامت براى گروهى از امت من بال هائى قرار ميدهد كه از قبرهاى خود به سوى بهشت به پرواز ميآيند، و به صورتى كه بخواهند از نعمت اى بهشت بهره مند ميشوند فرشتگان به آنان ميگويند: آيا شما رنج حساب و گرفتارى محشر را ديديد؟ پاسخ ميدهند حسابى در كار ما نبود، ميپرسند از صراط عبور كرديد؟ ميگويند ما صراطى مشاهده نكرديم، ميپرسند دوزخ را ديديد؟ جواب ميدهند ما در مسير خود به سوى بهشت چيزى را نديديم، ميپرسند از امت كدام پيامبريد؟ ميگويند: امت محمد.
فرشتگان ميگويند شما را به خدا سوگند بگوئيد در دنيا چه عملى داشتيد كه به اين مقام رسيديد؟ ميگويند ما داراى دو خصلت بوديم كه خداوند از پى آن دو خصلت به فضل و رحمتش اين كرامت را در حق ما مبذول داشت
اوّل:
«اذا خلونا نستحيى ان نعصيه:»
چون در خلوت قرار ميگرفتيم از خدا حيا ميكرديم معصيت كنيم.
«و نرضى باليسير مما قسم لنا:»
نسبت به كمتر از آنچه ما را روزى ميداد راضى و تسليم بوديم فرشتگان ميگويند: شما لايق چنين مقامى هستيد.
منبع : پایگاه عرفان