امام باقر عليه السلام درباره اثر ديگر گناه مى فرمايد:
« عن ابى عبدالله اِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْب »
انسانى گناه مى كند، آدم خوبى است، خدا نمى خواهد جريمه اش را به روز قيامت بياندازد، چون كسى كه دچار جريمه قيامت مى شود، آزادى ندارد. او را چه كار مى كنند؟
من عدد مستحبات را نمى دانم، ولى شما از اول تا آخر «مفاتيح الجنان» نود درصد مطالبى كه مى بينيد، جزء مستحبات است. مستحبى هست كه پروردگار بهايى كه به اين مستحب داده اعجاب انگيز مى باشد و آن نماز شب است. پنج تا دو ركعت مانند نماز صبح كه ده ركعت مى شود، يك ركعت نماز وتر است، كه خدا در قرآن به ركعت نهم و دهم و ركعت يازدهم قسم خورده است:
« وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ »
اين نماز، از چهارده معصوم عليهم السلام و بعضى از اولياى خدا حتى يك شب نيز قضا نشد.
امام زين العابدين عليه السلام تربيت شده اى به نام «ابوعبدالله سبيعى» دارد كه چهل سال بدون وقفه، نماز صبحش را با وضوى نماز شب خواند. آنها نماز شب خود را سر هم بند نمى كردند، اقلاً يك ساعت مى كشيد، به خصوص وقتى كه وارد قنوت ركعت آخر، وتر مى شدند، كه آنجا ديگر اوج مستى و عشق بازى بوده است، پاداش اين مستحب چقدر است؟
خيلى عجيب است كه خدا در قرآن پاداش هيچ مستحبى را بيان نكرده است، فقط فرموده: هر كس انجام بدهد، مثلاً طواف مستحب را انجام بدهد:
« فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ »
خوب است. اما فقط پاداش اين مستحب را اين گونه بيان كرده است:
« فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّآ أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ »
به هيچ كدام از فرشته، جنّ و انس خبر ندادم كه پاداش نماز شب چقدر است. هيچ كس نمى داند.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: اين ثواب در مسير شما شيعيان است. اما:
« اِنَّ الرَّجُلَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلاةَ اللَّيلِ »
گناهى مى كند، ببينيد جريمه اش در دنيا چقدر است كه خدا به خواب او مى گويد: سنگين شو كه به ثواب نماز شب نرسد. گناه را در روز مرتكب مى شود، چقدر ثواب را در شب از دست مى دهد.
در روايات داريم: آن افرادى كه عادت دارند به نامحرم چشم بدوزند، از مشاهده جلال و جمال من محروم مى شوند. همه مى گويند: چشمت را باز كن تا
ببينى، دين مى گويد: چشم ببند تا ببينى. خدا در قرآن مى فرمايد:
« قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَـرِهِمْ »
چشم را ببنديد، مى بينيد.
منبع : پایگاه عرفان