امام صادق عليه السلام ويژگى ديگر شيعه را مى فرمايد:
« و الاجتهاد »
ريشه اجتهاد، سه حرف، جهد است، مردم وقتى كلمه جهاد را مى شنوند فكر مى كنند يعنى اسلحه به دوش گرفتن و به جبهه رفتن، در حالى كه اين يك رشته
جهاد است نه همه جهاد. اجتهاد به معناى كوشش و فعاليت است.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
شيعيان ما عافيت طلب نيستند. اهل زحمت و تلاش در كار مثبت هستند. اهل علم آنها خوب درس مى خوانند. كشاورزان و صنعت گران آنان خوب كار مى كنند.
من از پسر علامه امينى رحمه الله پرسيدم: پدر شما روزى چند ساعت كار مى كرد كه كتاب الغدير را به نگارش در آوردند. علامه امينى رحمه الله اهل تبريز بود. حدود
هفتاد و پنج ساله بودند كه از دنيا رفتند. پسر ايشان گفت: در بيست و چهار ساعت، هجده ساعت كار مى كرد. شش ساعت براى صبحانه و ناهار و خواب گذاشته بودند. اين شيعه خسته نمى شود.
آيت الله مرعشى رحمه الله تعريف كردند: من در قم جوان و مجتهد بودم و در نجف تحصيل كرده بودم.
چهل ساله بودم كه چهار ماه گرماى قم را با بادبزن حصيرى سر مى كرديم. خادم را فرستادم به يك روستاى خنك كه يك خانه هشتاد مترى برايم اجاره كرده بود. بار اثاث را بسته بودم و كنار كوچه گذاشتم كه يك اسب بار كند. تا ما به آن روستا برويم و سه ماه آب خنك زير درختان بخوريم. فرمود: يك پيرزنى از در خانه من رد شد تا مرا ديد يك آهى كشيد و گفت: ما كه يك باد بزن حصيرى هم نمى توانيم بخريم؟ خوش به حال آقا مى خواهد سه ماه آب خنك بخورد. پير
زن رفت و من به خادم خانه گفتم: اين بار را برگردان. خادم گفت: آقا اطاق كرايه كرده ايم؟ گفتم: برو فسخ كن.
گفتند: من پنجاه سال از اين شهر بيرون نرفته ام و هنوز زير كولر ننشسته ام، ديدم حق با پير زن است.
ايشان شروع به مطالعه و تحقيق كردند، يكى از كارهاى ايشان كتابى سى جلدى و كتابى محورى و مصدرى است. كتابخانه ايشان كه در كره زمين از نظر كيفى كم نظير است.
ايشان گفتند: من پول نداشتم كتاب بخرم، از آنان كه نماز و روزه گردنشان بود پول نماز و روزه مى گرفتم. و با اين پولها اين كتابها را خريدم. شيعيان ما اهل كارند واقعاً خسته نمى شوند.
من يك دوستى دارم داراى تخصص قلب است. او شانزده ساعت مى خواند و مى نويسد. و تا الان هميشه شاگرد اول بوده است. شيعه اگر درس بخواند عالى مى خواند. شيعه اگر صنعت گر است خيلى كارش را دقيق انجام مى دهد. اگر كشاورز است مانند اميرالمؤمنين بهترين كشاورزى را دارد. اگر پاكدامن است بهترين پاكدامن است.
كسى شيعه اى را در مسجدالحرام به نام صفوان بن يحيى ديد، اهل كوفه
بود. خيلى نماز مى خواند، يعنى صد و پنجاه و سه ركعت مى خواند. به او گفت: صفوان چرا اين قدر نماز مى خوانى؟ گفت: من دو تا شريك داشتم. عبداللّه بن جندب و على بن نعمان يك روز نشسته بوديم با هم قرار گذاشتيم. هر كدام زودتر مرديم، آن دو نفر ديگر تمام نمازهاى ديگرى و روزه هايش را انجام دهد. على بن نعمان مرد. من با عبداللّه بن جندب حساب كرديم فهميديم او شصت و پنج سال تكليف داشته است. برايش خوانديم، حالا من ماندم و نماز و روزه آن دو را انجام مى دهم و سر سال سه تا زكات مى دهم.
اين شيعه است كه اين گونه كار مى كند. شيعه قوى و استوار و محكم و اهل ورع و اجتهاد است.
منبع : پایگاه عرفان