نمونه‌هایی از شگفتی‌های خلقت

امام صادق (ع) فرموده‌اند که: آنچه پروردگار در خلقت فيل به کار برده، در پشه نيز به کار برده، علاوه بر آن دو بال هم به او داده است. اين کار بسیار عظيمي است. عسل بهترين مادة غذايي جهان است و تاکنون ثابت شده که بالاتر از آن هنوز يافت نشده است. خدا اين ماده را در بدن يک حشرة کوچک قرار داده است و این حشره براي ساخت لانه و توليد عسل، چهارصد و شصت رشته علم را به کار مي‌گيرد. اين کار بسیار عظيم و شگفت‌آوری است.

در قرآن مجيد مي‌فرمايد:

(إِنَّ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ)

اگر همة شما از آغاز خلقت تا آخر جمع شويد و بخواهيد يک پشه بسازيد، نمي‌توانيد. يعني ناتوان و بي‌قدرت هستيد. با اين‌که همه ابزارها در اختيارتان است؛ اگر اين همه کارخانه، کامپيوتر، ابزار علمي و همة عناصر و مواد را جمع کنید نمی‌توانید يک پشه بسازید. چون نيرو و قدرت آن را ندارید.

هر انساني در طرف راست و چپ بدن، يک کليه دارد. کليه کوچک است. اگر دانشمندان بخواهند دستگاهي بسازند که کار اصلي کليه را انجام دهد، نيازمند يک کارخانة چند هزار متری هستند که در اين کارخانه دست‌کم چهار هزار چرخ با تسمه بگردد تا آن کار به انجام رسد؛ اما خداوند در يک تکه گوشت، دويست ميليون کانال براي تصفيه کثافات خون قرار داده است.

خدا هر آفريده‌اي دارد، به تناسب آن، عظمت خود را نشان داده است و در قرآن هم اصرار دارد که به ما بفهماند شما قوي نيستيد، شما قدرت و توان نداريد؛ پروردگار شما را به دنيا مي‌آورد و از دنيا مي‌برد. شما در امر تکوين کمترين راهي براي دخالت نداريد. بنابراین یکی از راه‌های درک عظمت پروردگار، مطالعة آفريده‌هاي اوست. ارتباطي که او با مخلوقات دارد، ارتباط بسیار عظيمي است. نمونه‌های زيادي دربارة ارتباط پروردگار با موجودات می‌توان نشان داد كه در قرآن پاره‌ای از آن‌ها ذکر شده و واقعاً اعجاب‌انگيز است.