آثار توحيد در زندگي قيامت هم نمايان مي‌شود كه مي‌فرمايد:
(إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً * وَ نَراهُ قَريباً)[13]
پيغمبر اكرم (ص) مي‌فرمايد: قيامت هر كسي، با مرگش شروع مي‌شود.[14]
خداوند متعال در سورة انعام، خود را چنين معرفي مي‌كند:
(وَ هُوَ الَّذي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ)[15]
نه خَلَق؛[16] تمام انبياي خدا كه عقل كامل بودند، در اين انشا، غرق شگفتي بودند. همان گونه كه حضرت علي (علیه السلام) در نهج‌البلاغه مي‌فرمايد: روزي که خداوند خواست کل عالم را خلق کند، هيچ مصالحي وجود نداشت. فقط خود او بدون نقشه و ابزار، بدون اين‌که به خود کم‌ترين حرکت بدهد و بدون مواد، کل اين عالم را بر پا کرد.[17]
هر چه ديگران مي‌سازند، از سفرة همين عالم گدايي کرده‌اند. اين‌ها ابداع که نمي‌کنند. پروردگار عالم بدون مادّه عالم را به وجود آورده است. چه کسي مي‌تواند بفهمد؟
(لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ)[18]
از وجود خود نكاسته تا آسمان‌ها و افلاك را بسازد. اصلاً هيچ چيز از وجود او حرکت نکرده و از خود هم مايه نگذاشته است. اين ارادة تام حق است كه مي‌فرمايد:
(إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ)[19]
خواست و به وجود آورد. کدام معبود می‌تواند يک دانه اتم را بي‌سابقه به وجود آورد.
به دريـا بنگـرم دريــا تــه بينم بـه صحـرا بنگـرم صحرا ته بينم
به هر جا بنگرم كوه و در و دشت نشــان از قــامت رعنـا ته بينم[20]
منبع : پایگاه عرفان