انواع هدايت الهي

خداوند يک هدايت آسماني و يک هدايت زميني، مطرح مي‌کند. هدايتی برای حيوانات طرح مي‌کند و هدايتی ويژۀ انسان‌ها؛ که در هدايت بشر، چه جهان‌هاي عظيمي قرار داده است. هر چه در ظرف رحمتش داشته، فقط براي اين يک موجود، هزينه کرده است.

(أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً)

«عليکم» يعني فقط براي شما آدمي زادگان دو سفره باز کردم؛ هر چه بوده کامل و جامع بوده سر اين دو سفره گذاشتم. نمي‌دانم کدام گوشه از آسمان و هدايتش را براي شما بگويم.

در شب‌های صاف بيرون شهر، به آسمان نگاه کنيد؛ يک راه شيري رنگ و دو تا خط اسم به نظرتان مي‌آيد. اين دو خط، کهکشان راه شيري است. خورشيد که يک ميليون و سيصدهزار زمين در آن جا مي‌گيرد. مريخ، زمين، زهره، عطارد، زحل، مشتري، اورانوس، نپتون و پلوتون را منظومۀ شمسي مي‌گويند.

بين خورشيد و زمين، 150 ميليون کيلومتر فاصله است. زمين را هدايت کرده که هر 24 ساعت يک بار دور خود بگردد و 365 شبانه روز هم يک بار به دور خورشيد مي‌گردد. اين چرخش دور خود و دور خورشيد، از مهم‌ترين موتورهاي ساعت‌هاي دقيق، منظم‌تر کار مي‌کند. اين است که سال 138 (ع) مثلا ساعت دو و يازده دقيقه و ده ثانيه، زمين به تحويل سال مي‌رسد؛ اين، هدايت است.

از اين مجموعه، پلوتون هر هشتاد و سه سال، يک بار دور خورشيد مي‌گردد. ميلياردها منظومۀ ديگر، خط شيري را تشکيل داده‌اند. از اين خط شيري تا کنون سيصد ميليون عدد پيدا کرده‌اند که خط شيري ما بازوي آن هم نمي‌شود. بين عرض اين دو خط شيري ـ يعني اگر کسي بخواهد از اين طرف خط به طرف خط ديگر برود ـ اگر انساني سوار مرکبي شود که هر ثانيه 300 هزار کيلومتر حرکت می‌کند ـ يعني ثانيه‌اي 300 برابر فاصلۀ تهران تا مشهد را طی کند ـ دو ميليون سال بعد، آن طرف خط مي‌رسد. همة آن‌ها تاکنون با هدايت خدا، فقط توليد خير کرده‌اند و منحرف نشده‌اند. اين، هدايت است.

اين همه نقش عجب بر در و ديوار وجود

هر که فکرت نکنـد نقش بـود بـر ديوار