خير اهل توحيد

پيامبر اكرم (ص) دربارۀ زيبايي وابسته به خدا فرموده‌اند:

«الخير منه مأمول»

از موحد و مؤمن واقعي هر خيري را توقع داشته باش؛ چون او انسان بخيلي نيست. آن که پروردگار در باطنش تجلّي کرده، همان تجلّي سيرة عملي و اخلاق مؤمن مي‌شود. به يقين مردمي که اهل توحيدند شگفت‌انگيز هستند.

یک شخصيت علمي در قم، زمان مرجعيّت آيت الله العظمي بروجردي، عليه ايشان منفي بافي مي‌كرد و آيت الله العظمي بروجردي; در اوج قدرت بود و او هنوز اوجي پيدا نکرده بود. البته قدرت معنوي و فتوايي پيدا کرد. وضع اين عالم از نظر مادي خوب نبود و کسي مريد او نبود.

شانزده سال آيت الله العظمي بروجردي در قم بود؛ اما از نيش زبان او در امان نبود. روزي که آيت الله العظمي بروجردي را دفن کردند، چند روز بعد او خبردار شد که شانزده سال زندگيش را آقاي بروجردي اداره مي‌کرده است هميشه به واسطه مي‌گفت: ابداً راضي نيستم اين پولي که براي او مي‌بري، بگويي از کيست؛ بگو از طرف خدا است.

اين آثار عملي توحيد است که آدم، بد ببيند، ولي خوبي کند؛ چون خداوند دو بار در قرآن فرموده: بنده‌هاي واقعي من:

(وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَة

بدي ديگران را با نيکي جبران مي‌کنند. اگر آدم، اهل توحيد نباشد، اصلاً تحمل اين کارها را ندارد. اين آثار توحيد در اخلاق و رفتار است.