قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حرمت مقام مؤمن نزد پروردگار

 

يک انسان موحد چقدر مقام بلندي دارد كه اگر کسي دست به اسلحه ببرد و موحدي را بکشد، قرآن مي‌فرمايد:

(وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّدا)

اگر كسي يک مؤمن را بکشد که در ظرف توحيد من است، تمام درهاي رحمت من به روي او بسته مي‌شود:

(فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فيها)

هر کسي که مي‌خواهد باشد. حالا شما برترين مؤمنان را ارزيابي كنيد. اگر کسي اميرالمؤمنين علي (ع) را بکشد يا اگر کسي ابي‌عبدالله الحسين (ع) را بکشد، آیا اين شخص، توبه دارد؟ اين آيات براي كيفر کشتن موحد است.

اما پروردگار مي‌فرمايد:

«من اهان عبدي المؤمن»

 

کسي که بندۀ مؤمن را بين مردم سبک بشمارد. «وهن» يعني سبک کردن؛ غير از فحش و سب است. کلمۀ اهانت يعني سبك كردن؛ اگر کسی مؤمني را چه در پشت سر يا جلوي مردم سبک بشمارد، «فقد استقبلني بالمحاربة»؛ چنین کسی با من در جنگ و ستيز است.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه