بر اساس آيات و روايات، يقينى و قطعى است كه مؤمن واقعى برترين موجود زنده در پيشگاه حضرت حق است.
البته مؤمن در اصيل ترين روايات كه توضيحى بر آيات كتاب خداست به كسى گفته مى شود كه زندگى و حركات و عقايد و اعمال و اخلاقش بر اساس قرآن و فرهنگ پاك اهل بيت پيامبر، امامان معصوم (ع) باشد.
پيامبر اسلام فرمود:
«اتانى جبرئيل (ع) عن ربى و هو يقول: ربى يقرئك السلام و يقول يا محمد بشر المؤمنين الذين يعملون الصالحات و يؤمنون بك و باهل بيتك الجنة فلهم عندى جزاء الحسنى، سيدخلون الجنة:»
جبرئيل از جانب پروردگارم نزد من آمد در حالى كه مى گفت پروردگارم به تو سلام مى رساند و مى گويد: اى محمد به مؤمنين كه عمل صالح انجام مى دهند و به تو و اهل بيتت ايمان دارند بهشت را مژده بده، آنان نزد من نيكوترين پاداش را دارند، قطعاً به بهشت وارد مى شوند.
«عن الرضا (ع) قال: قال رسول الله صلى الله عليه و آله مثل المؤمن عند الله كمثل ملك مقرب و ان المؤمن عند الله اعظم من ذلك و ليس احب الى الله من مؤمن تائب او مؤمنةتائبة:»
حضرت رضا مى گويد: پيامبر فرمود، مثل مؤمن نزد خدا مثل فرشته مقرب است، و به راستى مؤمن نزد خدا از فرشته مقرب بالاتر است، و چيزى در پيشگاه خدا محبوب تر از مرد مؤمن تائب و زن مؤمنه تائب نيست. رسول خدا در بخشى از يك روايت مى فرمايد:
«الدعا سلاح المؤمن، الصلاة نور المؤمن، الدنيا سجن المؤمن و جنة الكافر، الحكمة ضالةالمؤمن، نية المؤمن ابلغ من عمله، هدية الله الى المؤمن السائل على بابه، تحفة المؤمن الموت، شرف المؤمن قيامه بالليل، و عزه استنغاء عن الناس:»
دعا اسلحه مؤمن بر ضد حوادث و آفات است، نماز نور مؤمن است، دنيا زندان مؤمن و باغ سر سبز كافر است، حكمت و دانش گمشده ى مؤمن است، نيت مؤمن رساتر از عمل اوست، هديه خدا به مؤمن نيازمندى است كه به سوى او فرستد، تحفه خداب به مؤمن مرگ است، شرف مؤمن به نماز شب و عزتش در بى نيازى او از مردم است.
منبع : پایگاه عرفان